Jaloliddin AhmadaliyevZebojon

Yuzga upa surmasdan
To`lin bo`ldi Zebojon
O`n sakkizga kirmasdan
Kelin bo`ldi Zebojon

O`ltiribman endi jim
Keksa onam oldida
To`yga men ham borardim
Yomg`ir yog`ib qoldi-da

Men ne derdim, nima dey
Olov edik, sho`x edik
Zebo bilan erinmay
O`n yil birga o`qidik

Eski maktab, alvido
Xonalari tor edi
O`rtamizda bir Xudo